واگویه های قلب مرد تنها

زندان بیست و سوم فروردین  ۱۳۹۹ فریاد می زد خلا اش را شکم مردی که مغزش پر بود از شعرهای عاشقانه و قفل سکوت داشت دهان مردی که دلش خالی بود از محبت نان اینجا  عاشقها تنها می میرند غفلت بیست و دوم فروردین  ۱۳۹۹ "روزگار ما به غفلت از تن آسانی گذشت عمر ما چون چشم قربانی به حیرانی گذشت"* زنگ هشیاری هزاران بار خورد و غافلیم زندگی مان در حبابی از پریشانی گذشت دوستان و آشنایان یک به یک رفتند و ما فاتحه واگویه های قلب مرد تنها...

دو تنها بیست و ششم اردیبهشت  ۱۳۹۹ من بودم و یک من، کمی تنهاتر از من زندانیِ در آینه، زیباتر از من گنجشک تنهایی که آب و نان ندارد جفتی ندارد، خسته از دنیاتر از من مانند من، غمگین، پر از فریاد و خاموش در چشمها دارد غمی دریاتر از من من چشم می دوزم به دنیایی خیالی او می شود یک غرقِ در رویاتر از من او شعر می گوید؟ گمانم که بگوید می بینم او را شاعر و شیداتر از من لب می نهم بر روی لبهای سکوتش تا بشنوم غ واگویه های قلب مرد تنها...